حبیب علیمحمدیان؛ فرشته مهدی پور حسکوئی؛ جعفر صبوری
چکیده
گستره مورد مطالعه در استان مازندران، در مسیر جاده اصلی ساری-گرگان، در حدود 8 کیلومتری شهرستان نکا و 33 کیلومتری جنوب باختری شهرستان بهشهر قرار دارد. منطقه مورد مطالعه از نظر پهنههای اصلی رسوبی-ساختاری ایرانجزو کناره جنوبی خزر به شمار میآید و از جنوب به شمال گسل البرز و از شمال به کناره دریای خزر محدود شده است. بر پایه مطالعات ...
بیشتر
گستره مورد مطالعه در استان مازندران، در مسیر جاده اصلی ساری-گرگان، در حدود 8 کیلومتری شهرستان نکا و 33 کیلومتری جنوب باختری شهرستان بهشهر قرار دارد. منطقه مورد مطالعه از نظر پهنههای اصلی رسوبی-ساختاری ایرانجزو کناره جنوبی خزر به شمار میآید و از جنوب به شمال گسل البرز و از شمال به کناره دریای خزر محدود شده است. بر پایه مطالعات و کاربرد روشهای نوین محیط مغناطیسی روی برش رسوبی تواالیهای لُس/خاک دیرینه نکا در پیرامون روستای کُلِت، آبوهوای 50 هزار سال گذشته شمال ایران در این منطقه بازسازی شد. بااستفاده ازروشهای محیط مغناطیسی و کانیشناسی مغناطیسی، دادههایمحیط مغناطیسی بهدست آمده و بهعنوان ویژگیهای تغییرات محیطی، در بازسازی آبوهوای دیرینهاستفاده شد. برای بررسی ارتباط میان تغییرات آبوهوا در منطقه با تغییرات توان مغناطیسی رسوبات، دادههای مغناطیسی و ژئوشیمیایی بهدست آمده با یکدیگر مقایسه شد. با توجه به این نتایج، تغییرات آبوهوایی (تغییرات دما و رطوبت) با تغییرات مغناطیسی رسوبات و خاکهای دیرینه کاملاً مرتبط و قابل انطباق است. همچنین، نمودارهای مغناطیسی- ژئوشیمیایی بهدست آمده از بررسی تغییرات نسبتهای عاملهای آبوهوایی ژئوشیمیایی با تغییرات متغیرهای آبوهوایی مغناطیسی، در برش مورد مطالعه، همخوانی نزدیکی نشان میدهند. بر پایه مطالعه تغییرات قابلیت پذیرفتاری مغناطیسی نیز چنین نتیجهگیری میشود که بُرش رسوبی مورد مطالعه نشاندهنده تغییرات آبوهوایی (دما و رطوبت دیرینه) در طی حدود 48 هزار سال پیش تا 20 هزار سال پیش است. با استفاده از دادههای مغناطیسی، چرخههای کوتاه مدت آبوهوایی معروف به استادیالهاو اینتراستادیالها در توالی لُس/خاک دیرینه مورد مطالعه مشخص شد. این جهشهای آبوهوایی در واحد خاک سطحی با 4 جهش کوتاه مدت سرمایشی یا استادیال، در واحد لُس بالایی با دست کم 6 جهش گرمایشی یا اینتراستادیال، در واحد لُس پایینی، یک دوره اینتراستادیال و در واحد خاک دیرینه پایینی نیز با یک دوره استادیال مشخص شد.
محمد پاک نیا؛ حبیب علیمحمدیان؛ محمود رضا مجیدی فرد؛ جعفر صبوری؛ سید علی آقانباتی
چکیده
برش گلبینی در 35 کیلومتری شمال خاوری شهرستان جاجرم، دربردارنده توالی بههم پیوستهای از سنگنهشتههای سازندهای تریاس- ژوراسیک است. با بررسیهای صورتگرفته روی سازند دلیچای در این برش و در محدوده آشکوبهای ژوراسیک میانی (باتونین-کالووین)، سه عضو سنگچینهای، 31 جنس و13 گونه آمونیتی شناسایی و مرز این دو اشکوب نیز، ...
بیشتر
برش گلبینی در 35 کیلومتری شمال خاوری شهرستان جاجرم، دربردارنده توالی بههم پیوستهای از سنگنهشتههای سازندهای تریاس- ژوراسیک است. با بررسیهای صورتگرفته روی سازند دلیچای در این برش و در محدوده آشکوبهای ژوراسیک میانی (باتونین-کالووین)، سه عضو سنگچینهای، 31 جنس و13 گونه آمونیتی شناسایی و مرز این دو اشکوب نیز، مشخص شد. برای این مطالعه، 155 نمونه مغزه جهتدار رسوبی از لایههای سنگآهکی و سنگآهک مارنی به منظور مطالعات پارینهمغناطیس در این مرز، توسط دستگاه مغزهگیر قابل حمل (پرتابل)، تهیه و در آزمایشگاه محیط و پارینه مغناطیس سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی کشور بررسی شد. مراحل کار آزمایشگاهی در این پژوهش شامل اندازهگیری پسماند مغناطیسی طبیعی، آزمایش روند تغییر پذیرفتاری مغناطیسی در برابر افزایش درجه حرارت و تعیین نوع کانیهای مغناطیسی موجود در هر نمونه، مغناطیسزدایی به روش حرارتی و میدان متغیر است. با تکیه بر روشهای آزمایشگاهی انجامشده، جهتها و میانگین جهتهای مغناطیسی و یا به عبارتی مقادیر مربوط به زوایای میل Inclination)) و انحراف مغناطیسی (Declination) نمونهها در زمان نهشته شدن رسوبات، قطبیتهای مغناطیسی عادی و وارون، قطب ظاهری زمینمغناطیسی (VGP) (Virtual Geomagnetic polarity) نمونهها و متوسط میزان انباشت رسوب (نرخ رسوبگذاری) در این برش تعیین شد. افزون بر این، قطبیتهای مغناطیسی عادی و وارون (Normal & Reverse) در طول برش مورد نظر برای هر مغزه گرفتهشده تعیین، تغییرات قطبی مغناطیسی آن رسم و با جداول قطبیت مغناطیسی بینالمللی و برشهای معرفیشده از کشورهای آلمان و روسیه مقایسه شد که نتایج بهدست آمده از برش گلبینی با این برشها همخوانی دارد.